بهزاد فرخاری در مصاحبه با آژانس خبری اسپوتنیک گفت که وی از سن شش سالگی در کانادا زندگی می‌کند، دو سال در شهر کبک زندگی نموده و در سال ۲۰۰۳ به شهر تورنتو نقل مکان نموده است. مکتب را در تورنتو تمام کرده و سپس در دانشگاه تورنتو شامل شده و حالا در بخش علوم عصبی و روانشناسی درس می‌خواند.
بهزاد که از صنف هفتم موسیقی را آغاز کرده، دلیل این آغاز را چنین بیان کرد:
«من در کودکی بسیار آرام بودم، بسیار اجتماعی و شوخ نبودم، به همین دلیل اعضای خانواده من را به موسیقی و آوازخوانی تشویق نمودند تا از این طریق بتوانم صدای خود را بکشم».
به گفتهٔ بهزاد فرخاری، هنگامی که وی در صنف هفتم درس می‌خواند، پدرش (استاد احمد یاسین فرخاری، شاعر و نویسنده افغان) برایش در روز عید یک هرمونیه (هارمونی) تحفه داد و همین هرمونیه باعث شد تا وی کار با موسیقی را آغاز کند.
این آوازخوان جوان افغان با اشاره به اینکه به موسیقی غزل علاقهٔ زیاد دارد گفت:
«از نگاه تیوری، درس‌های ابتدایی را نزد پدرم آموختم، سپس برای مدت یک سال و نیم در کورسی که توسط استاد وحید قاسمی در شهر تورنتو پیش برده می‌شد، اشتراک می‌کردم، بعضی چیزها را در آنجا آموختم و بقیه تنها شوق، علاقه و پشت‌کار خودم بود».
آقای فرخاری با ذکر اینکه هیچ‌گاهی موسیقی هدف اصلی زندگی اش نبوده اما بنابر شوق و علاقه‌یی که داشته همیشه آنرا ادامه داده است، گفت:
«از اول تصمیم نداشتم که آوازخوان شوم، من همیشه به علم و تکنالوژی علاقه داشته ام و در پهلویش همیشه کارهای هنری ام را نیز ادامه داده ام، تا اینکه امسال کلان‌ترین چانس در زندگی هنری برایم پیش آمد که اشتراک من در این برنامه بود».
بهزاد درمورد چگونگی اشتراکش در این برنامه گفت که وی در آغاز از شروع آن آگاهی نداشت و خودش نیز ثبت‌نام نکرده بود، و یکی از نماینده‌های این برنامه از طریق فیسبوک با وی ارتباط گرفت و پیشنهاد اشتراک فرستاد. به گفته بهزاد، در آغاز قرار بود برگزارکنندگان این برنامه در چهار شهر بزرگ جهان (مسکو، لندن، سیدنی و نیویارک) این رقابت‌ها برگزار شوند، و بهزاد باید به نیویارک می‌رفت، اما پس از مدتی تصمیم تغییر کرد و از وی خواسته شد تا به‌طور آنلاین یک ویدیو بسازد و بفرستد به دهلی.
وی افزود:
«پس از دو ماه به من پیام دادند که مرحله اول را موفقانه سپری نموده ام و من را به دهلی دعوت نمودند که باید در آنجا دو مرحله دیگر را سپری می‌کردم، پس از سپری نمودن موفقانه این دو مرحله، وارد مرحلهٔ ۱۲ بهترین شدم».
این غزل‌خوان جوان افغان در جواب به اینکه آیا اشتراک موفقانه‌اش در این رقابت‌های موسیقی هندی باعث نخواهد شد تا موسیقی به هدف اصلی زندگی‌اش بدل شود، گفت:
«فکر می‌کنم، حالا که چنین چانس پیش آمد و کار موسیقی ام دفعتاً پیش رفت، حالا جدی‌تر از پیش بالایش کار می‌کنم. من بعضی پروژه‌هایی هم در نظر داشتم، اما فکر نمی‌کردم که این‌قدر زود پیش بیاید».
آقای فرخاری با ابراز نارضایتی او وضعیت فعلی موسیقی افغانستان گفت
«در بیشترین موارد موسیقی ما در افغانستان بسیار موسیقی تجاری شده، و یکنواخت شده. اکثریت اوقات هنرمندان آهنگهای گذشته‌ها را می‌گیرند، بازسازی می‌کنند و دوباره می‌خوانند، من می‌خواهم تا جایی که بتوانم، در موسیقی ما نوآوری‌هایی داشته باشم. من همیشه بالای موسیقی غزل کار کرده ام و کوشش می‌کنم آهنگهای شادتر نیز داشته باشم. اینکه در سه — چهار سال آینده موسیقی ام به کجا می‌رسد، خودم نیز نمی‌دانم».
بهزاد فرخاری در جواب به اینکه آیا برنامه‌هایی در آیندهٔ نزدیک در افغانستان خواهد داشت، گفت:
«من علاقه دارم که روزی بروم به افغانستان و بتوانم بعد از سالهای زیاد وطنم را ببینم، اما فعلاً کدام برنامه‌یی برای سفر ندارم».
