در مقاله منتشره در پارتل Sina.com (چین) گفته شده، در عرصه تولید تسلیحات و تجهیزات نظامی، روسیه به آسانی از هر کشوری، به جز ایالات متحده، جلوتر است. به زودی تولید مسلسل طیاره نسل پنجم Su-57 که اخیراً ساخته شده، آغاز میشود و بعداً جهت تسلیح بکار گرفته خواهد شد. این طیاره عمده ستیلس روسی است که کتله اعظمی پروازی آن از ده هزار کیلوگرم تجاوز میکند و سرعت اعظمی پروازی مافوق صوت آن می تواند به 1450 کیلومتر در ساعت برسد. این طیاره که از ویژگی های عالی پروازی و مشخصات ستیلس برخوردار است، می تواند جنگ هوایی را انجام دهد و حملات تهاجمی را تحقق بخشد، از نامرئی بودن بسیار عالی و قابلیت مانور بلند برخوردار است و همچنان برای برخاستن و نشست آن مسافت نسبتاً کمی کافی می باشد.
اعلامیه جانب روسی راجع به پذیرش این طیاره جهت تسلیح، بلافاصله توجه همه جهان، طبعاً، بشمول ایالات متحده را به خود جلب کرد. طیاره Su-57، به عنوان طیاره نسل پنجم، از همه طیارات شکاری دیگر تفاوت دارد، آن را با جرئت می توان طیاره "غول پیکر روسی" نامید. پیش از این طیارات ساخت روسیه فقط برای مدت کوتاهی می توانستند با سرعت مافوق صوت پرواز کنند. طیاره Su-57، به نوبه خود می تواند این کار را بدون استفاده از محفظه فورساژ انجام دهد، قدرت مانور بلند دارد، می تواند سیستم های تسلیحاتی بسیار مؤثر را حمل کند و همچنین میتواند محاربه را در حالت پرواز مافوق سرعت صوت پیش برد.
علاوه بر این، در شرایط داوطلبی، مطالبات جدی نسبت به نیروی آیرودینامیکی، دستگاه انجن و سیستم وظایف طیاره شکاری مطرح شده بودند. طیاره Su-57 دارای شکل استاندارد می باشد. بالهای آن به منظور تامین نامرئی بودن در برابر رادارها مدرنیزه شده، نسبت به پرواز مافوق سرعت صوت و قابلیت مانور مطالبات جدید مطرح شده بودند. فاصله بین دو موتور و کابین به اندازه کافی بزرگ است که امکان جابجا نمودن دو محفظه اسلحه بین کابین ها فراهم می سازد. در جریان عصری سازی، دم عمودی را به یک دم یکپارچه تبدیل نموده اند.
در بخش مقطع عرضی، بدنه Su-57 شکل بیضوی دارد و عمدتاً از الیاژهای تیتان با الومینیوم ساخته شده است.
Su-57 می تواند 10 تن سلاح مختلف حمل کند، بیش از 10 نوع سلاح از جمله راکت های مختلف هدایت شونده و بمب ها، به طور خاص برای این طیاره ساخته شده اند. طیاره حداقل دارای دو محفظه تسلیحاتی است. آنها در مجموع تقریباً یک سوم از کل فضای را اشغال می کنند. اگر در طول عملیات طیاره کاملاً نامرئی نه ماند، بمبهای "هوشمند" و راکت های هدایت شونده می توانند در قسمت بیرونی بدنه جابجا شوند. از این همه بر می آید که ایالات متحده می تواند هم نسبت مشخصات و هم از لحاظ قابلیت جنگی این طیاره حسادت کند. به مشکل میتوان طیارات شکاری امریکایی را ضعیف نامید، اما چگونه چنین ابرقدرتی می تواند با بی تفاوتی تماشا کند که چگونه اردوی کشور دیگر از آن پیش میشود؟
