به گفتهٔ آقای شویگو، کشورهای همکاری‌های شانگهای و همچنین ایران و پاکستان باید از امکانات خود در این خصوص استفاده کنند. پرسش اساسی این است که کشورهای عضو سازمان شانگاهی، در وضع فعلی افغانستان چه کاری در خصوص بهبود وضعیت انجام داده می‌توانند؟ شانگهای به عنوان یکی از تاثیرگذار‌ترین سازمان‌های منطقه‌یی به شمار می‌رود و یکی از اهداف بزرگ این سازمان مبارزه با تروریزم و افراط‌گرایی در منطقه است. بحرانی‌تر شده وضعیت در افغانستان به عنوان یکی از اعضای غیر دایمی این سازمان، می‌تواند کشورهای عضو، به خصوص اعضای شمالی و شمال‌شرقی شانگهای را از خود نیز متاثر بسازد.
فرهاد ابرار، آگاه روابط بین‌الملل در این خصوص می‌گوید:
«در شرایط کنونی کشورهای برجسته سازمان شانگهای یعنی چین و روسیه می‌توانند اقدام مهم در خصوص بهتر شدن اوضاع در افغانستان داشته باشند.
در این میان روسیه با توجه به قدرت و رابطه نزدیک که با ایران دارد، می‌تواند ایران را متقاعد بسازد تا پس از بیرون شدن نیروهای خارجی از افغانستان، دست از حمایت گروه‌های تروریستی به خصوص طالبان بکشد».
برنا صالحی، آگاه سیاسی بدین باور است که نشانه‌های جنگ داخلی حتا قبل از بیرون شدن نیروهای خارجی به چشم می‌خورد و نقش کشورهای عضو شانگهای در جلوگیری از جنگ موثر خواهد بود.
«هنوز برنامهٔ خروج تکمیل نگردیده و تا خروج کامل نیروها دوماه دیگر باقی مانده است، نشانه‌های بارز جنگ داخلی در افغانستان به مشاهده می‌رسد.
کشورهای منطقه و سازمان شانگهای کاری جز توصیه برای جلوگیری از جنگ کرده نمی‌توانند. حتی ممکن است که در جنگ‌های نیابتی احتمالی آینده در برابر یک دیگر صف آرایی هم بکنند».
قرار است تا ماه سپمبر امسال، نیروهای خارجی افغانستان را ترک کنند. همزمان با این، تنور جنگ در افغانستان بیشتر از هر زمان دیگر داغ شده است. موردی که باعث نگرانی کشورهای منطقه، جامعه جهانی و امریکا شده است.
