به گزارش اسپوتنیک، نزدیک به یک‌ونیم سال قبل، خالده پوپل‌زی مدیر پیشین تیم ملی فوتبال بانوان کشور مدعی شد که او و دیگر بازیکنان تیم ملی در سفر اردن مورد آزار و اذیت جنسی از سوی برخی از اعضای فدراسیون فوتبال قرار گرفته اند و سایر دختران نیز در داخل فدراسیون از سوی این نهاد مورد سوی استفاده جنسی قرار گرفته و می‌گیرند.
این موضوع برای نخستین‌بار از سوی روزنامه‌ی بریتانیایی گاردین به نشر رسید که بازتاب داخلی و جهانی داشت. نشر این موضوع سبب شد تا حکومت در این مورد تحقیق کند و پس از تحقیقات، دادستانی کل کشور اعلام کرده که پرونده‌ی آزار و اذیت جنسی دختران فوتبالیست به صورت دقیق بررسی شده و کرام‌الدین کریم، رییس پیشین فدراسیون فوتبال افغانستان، دبیر فدراسیون فوتبال، مسؤول کمیته‌ی دروازه بانان، مسؤول ارتباط ولایت‌ها، سکرتر رییس فدراسیون و مسؤول امنیتی او متهم شناخته شده‌اند.
پس از دادستانی کل کشور، فدراسیون جهانی فوتبال (FIFA) نیز رییس پیشین فدراسیون فوتبال افغانستان را در پیوند به پرونده‌ی آزار جنسی زنان مقصر شناخت و او را به محرومیت دایمی از فعالیت در عرصه‌ی فوتبال و حدود یک میلیون دالر جریمه محکوم کرد.
کرام‌الدین کریم اما به دادگاه حاضر نشد و نزدیک به یک‌ونیم سال از دید مردم و رسانه‌ها پنهان ماند. پس از این مدت حکومت، برای دستگیری رییس پیشین فدراسیون فوتبال، در یک عملیات نظامی نیروهای ویژه‌ی پولیس را به ولایت پنجشیر فرستاد تا او را دستگیر و به پنجه‌ی قانون بسپارند.
نیروهای ویژه نظامی اما با ایستادگی مردم پنجشیر مواجه شدند و پس از انجام عملیات ناکام برای دستگیری کرام‌الدین کریم به دست خالی به مرکز برگشتند.
حمایت مردمی از کرام‌الدین کریم سبب شد تا او پس از مدت طولانی سکوتش را بشکند و دیروز در حضور علمای دینی و بزرگان پنجشیر کنفرانس مطبوعاتی برگزار و در مورد این قضیه وضاحت دهد.
کریم در کنفرانس مطبوعاتی در مورد همه‌ی اتفاقات پیش‌آمده در فدراسیون فوتبال، از آغاز تا حال صحبت کرد و مدعی شد که برخی حلقات خواهان گرفتن فدراسیون بودند و دولت ضمن حمایت از این حلقات، با وی برخورد سیاسی کرده است. او می‌گوید که آماده است در یک دادگاه عادلانه حاضر شده و در برابر اتهاماتی که علیه خودش وارد است، پاسخ‌گو باشد.
کریم در مورد آغاز کارش در فدراسیون فوتبال گفت: «در سال 2004، طی انتخاباتی در مقر فدراسیون فوتبال به عنوان رییس انتخاب شدم. همه چیز را از صفر آغاز کردم، هیچ برنامه و امکاناتی وجود نداشت. تیم تشکلیل دادیم، کار کردیم و ادامه دادیم تا این‌که در سال 2014 بزرگترین افتخار یعنی جایزه بازی جوانمردانه از سوی فیفا و قهرمانی جنوب آسیا را با تیم ملی کسب کردیم. فکر ما همین بود که کار کنیم و بیشتر از این موفق شویم. پس از این که فدراسیون صاحب دفاتر، امتیازات مالی و معنوی و افتخارات شد، یک تعداد حلقات متوجه همین نقطه شدند و برنامه ریختند که فدراسیون را از ما بگیرند که دولت نیز از همین حلقات حمایت می‌کرد».
رییس پیشین فدراسیون فوتبال در ادامه صحبت‌هایش از اقدامات همین حلقات خاص و دولت برای گرفتن فدراسیون از او و تیم کاری‌اش صحبت کرد و گفت: «در آغاز حکومت هیأتی را موظف ساخت تا حسابات مالی ما را بررسی کنند و با پیدا کردن تخلف، فدراسیون را از ما بگیرند. خوش‌بختانه هیأت مؤظف چیزی پیدا نکرد و پس از آن که این برنامه ناکام شد، شبیه به یک کودتای نظامی، با سلاح و توپ و تفنگ حمله کردند و می‌خواستند این‌بار با زور فدراسیون را بگیرند».
کرام می‌گوید که پس از این‌که در این دو مورد حلقات خاص و دولت در گرفتن فدراسیون ناکام شدند، اقدام به برنامه‌ریزی برای بدنامی فدراسیون و با توطئه اقدام به ترور شخصیتی کردند.
او در مورد ادعای بانو پوپل‌زی و قضیه‌ی آزار و اذیت جنسی گفت: «فدراسیون دارای کمیته‌یی به نام کمیته‌ی بانوان است و این کمیته در زمان ریاست من وقتی به سفر خارجی می‌رفت، دارای دو بخش بود. یکی دختران داخلی و دیگر دخترانی که از خارج به جمع تیم ملی یک‌جا می‌شدند. در اوایل سال 2017، ما یک اردوی تمرینی داشتیم در کشور اردن، کمیته‌ی بانوان تمامی دختران را از کشورهای آمریکا، کشورهای اروپایی و سایر کشورها به این اردوگاه تمرینی فراخواند و رفتند برای تمرینات. در این سفر دو مربی آمریکایی زن به نام‌های هیلن، کیلی لیندسلی و همین خالده (مدعی اصلی قضیه) مدیر تیم بودند. در اردن و در جریان مسابقه دوستانه برابر این تیم، دختران تیم ملی بدون حجاب و با نیکر و بدون چادر ظاهر شدند که تصاویرش هم است که همین موضوع سبب شد تا از سوی رسانه‌ها، شورای علما و شورای ملی انتقادات زیادی به آدرس ما شود و ما تحت فشار و تهدید قرار گرفتیم. شورای ملی ما را به خیانت ملی متهم کرد و خواستار مجازات ما بود. در آن زمان با رسانه‌ها و مردم جلسه تشکیل دادیم و صحبت کردیم که در این موضوع سوی تفاهم شده و کار کمیته‌ی بانوان بوده است. ما از همه معذرت خواهی کردیم و هم‌زمان با این مسأله ما قراردادخط جدید ساختیم و در آن ماده‌یی را گنجانیدیم که پس از این هیچ بازیکن تیم ملی بانوان افغانستان نمی‌تواند بدون رعایت حجاب در تیم ملی بازی کند.
پس از گذشت 7 الی 8 ماه و فرستادن قراردادخط جدید به همه بازیکنان، خالده پوپل و به همراه دو مربی که قبلا از آن‌ها نامبرده شد، قرارداد خط را امضا نکردند و دیگران را نیز تحریک کردند که امضا نکنند و مدعی بودند که این حق ما است که چگونه لباس بپوشیم و به میدان برویم. تنها 5 الی 6 بازیکن در کشورهای آلمان و هالند قرارداد خط را امضا کردند و بنابر قوانین اگر کسی قرارداد جدید امضا نمی‌کرد، به طور خودکار نامش از تیم ملی خط می‌خورد. اردوی تمرینی در اردن برای مسابقات ازبکستان بود و وقتی دختران قرارداد خط را امضا نکردند، ما مجبور به دعوت از بازیکنان جدید شدیم و آن‌ها را به ازبکستان فرستادیم که متأسفانه در نخستین بازی 20 گول دریافت کردند.
پس از این موضوع رسانه‌ها به ما انتقادات بی‌شماری کردند و سروصدا شد که ما بازیکنان خارجی را دعوت نکردیم. اما ما به همه قراردادخط جدید فرستادیم که بازیکنان خارجی امضا نکرده‌اند و در تیم ملی حضور نیافتند. ماجرا از همین جا آغاز شد. خالده و حامیانش درک کردند که دیگر در تیم ملی حضور ندارند و تمام امتیازها را از دست خواهند داد. پس از چند روز، روزنامه‌ی گاردین گزارشی نشر کرد و از زبان همین دختران مدعی شد که در اردوی تمرینی اردن با آن‌ها بدرفتاری جنسی شده. اولین واکنش ما این بود که باید این موضوع پی‌گیری شود و پس از گذشت چند روز که این موضوع داغ و خبرساز شد، خبر دومی نشر شد و آن‌ها مدعی بودند به علاوه‌ی اردن، در داخل فدراسیون رییس و سایر اعضا با دختران بدرفتاری و از آن‌ها سوی استفاده‌ی جنسی کرده اند. ما بازهم آمادگی نشان دادیم تا قضیه روشن شود و پاسخ‌گو بودیم».
او در مورد انجام تحقیقات و حاضر نشدن به دادگاه گفت: «دادستانی دست به کار شد و تحقیقات شان را آغاز کردند و ما نیز با آن‌ها همکاری کردیم. دادستانی بدون دریافت کدام سند، مرا ممنوع‌الخروج ساخت و حساب‌های ما را نیز مسدود کرد و در نهایت امر دستگیری مرا صادر کردند. من برای رفتن به دادگاه، سه وکیل مدافع گرفتم و نهاد های قضایی بدون صحبت به وکلایم و دادن وضاحت به آن‌ها، خواستارخودم به دادگاه بودند من حاضر بودم به دادگاه بروم -و حالا هم حاضر هستم، اما در صورتی که تمامی موارد قانونی را در نظر بگیرند- اما قضیه تغییر کرد و در آن زمان وقتی رییس جمهور از خارج کشور آمد، جلسه دایر کرد و مدعی شد که اگر این قضیه به شبه تبدیل شود، من حکم اشد مجازات صادر می‌کنم.
مشکل دوم زمان بازگشت تیم از ازبکستان شکل گرفت و این‌ها تیم را به جایی بردند و تهدید کردند که اگر از گفته‌های خالده حمایت نکنید، ما شما را نیز در این جرم شریک حساب خواهیم کرد. اگر همکاری بکنید، ما همکاری می‌کنیم و به شما امتیازات می‌دهیم و حتی شما را به خارج کشور می‌فرستیم. سکرتر مرا نیز به تحقیق بردند و به زور از او سند، ویدیو و شهادت دروغین گرفتند تا علیه من استفاده کنند. به همین ترتیب قضیه را سیاسی و قومی ساختند و بحث جرمی را به سیاسی جلوه دادند. همین موضوع سبب شد که تا این دم به دادگاه قومی حاضر نشوم».
در ادامه کریم مدعی شد که بی‌گناه است و در صورتی‌که دادگاه عادلانه و با حضور رسانه‌ها، مردم و فعالان جامعه‌ی مدنی از داخل و خارج کشور برگزار شود، آماده‌ی پاسخ‌گویی است و در برابر زور ایستادگی خواهد کرد.
او گفت: «من نه مجرم هستم، نه فراری و این را در پیشگاه ملت شریف پنجشیر و مردم افغانستان ثابت می‌سازم. اگر جرم من ثابت شد، من حاضرم هر جزای خود را ببینم. بالای من ظلم شده و دوسیه‌ی ما خلاف قانون در دو محکمه زیر بررسی است و هر دو دادگاه حکم صادر می‌کند. بیایید محکمه عادلانه با حضور رسانه‌ها، نهادهای جامعه‌ی مدنی خارجی و داخلی برگزار کنید تا من پاسخ دهم. ما خواستار عدالت هستیم و تصمیم نهایی را مردم بگیرند. لشکرکشی حکومت در حق من از لحاظ حقوق شهروندی جنایت جنگی است».
این در حالی‌ست که دادگاه حکمیت ورزش، اخیراً درخواست استیناف «کرام الدین کریم» رییس فدراسیون فوتبال کشور را رد و حکم محرومیت مادام‌العمر وی را تایید کرد.
ویدیو صحبت‌های کرام‌الدین کریم در مورد پرونده‌ی آزار جنسی بانوان فوتبالیست:
