اراکان میانما، غزه آسیای جنوبی – این چه اعمال اند؟

بیرجان تومار (Bercan Tutar) در مقاله منتشره در نشریه صبح، چاپ ترکیه می نویسد، در طول پنج سال خون مسلمانان اراکان در میانما (برما)، حتی بیشتر از غزه، ریخته میشود.

خوشونت های که مسلمانان راهینجا ولایت اراکان از سال 2012 با آن مواجه می باشند، از شکنجه های سیستماتیک، کشتارهای کتلوی و تصفیه ها علیه فلسطینیان که تحت اشغال اسرائیل قرار دارند، کمتر نیستند. در هفته اخیر خشونت ها در اراکان مقیاس نسل کشی کسب کرده است.
در طی سه روز (25-28 اگست) بودایان نژادپرست و نظامیان برما سه هزار مسلمان را به قتل رسانده اند. مسلمانان که در اراکان در طول هشت قرن زندگی میکنند، حالا در وطن آبایی شان از خانه های شان رانده میشوند، خانه های آنها به آتش کشیده میشوند و زمین های شان غصب میگردند. بودایان متعصب حتی نوار صدکیلومتری جنگل را آتش زدند، جای که آواره گان فراری مسلمان پنهان شده بودند و کمپ های آنها را به خاکستر مبدل ساختند. در نتیجه تصفیه های قومی که از سال 2012 ادامه دارند، جمیعت راهینجا از 3،1 میلیون نفر تا 800 هزار نفر کاهش یافته است. صدهزار مسلمان کشته شده، 400 هزار نفر — به بنگله دیش، هند، تایلند و مالیزیا پناه برده اند. دو میلیون هکتار زمین اراکانیان غصب شده و بودایان آن را تصاحب کرده اند.
چه کسی مسوولیت این همه جنایات بردوش دارد؟ وقتیکه ما به برما و اراکان از نزدیکی نظر می اندازیم، پس عین بازیگران را می بینیم که راه را برای تراژیدی فلسطین صاف کردند. علت عمده بحران در اراکان — قبل از همه استراتیژی امپراطورمابانه است که بعد از انگلیس همچنان امریکا، چین و اتحادیه اروپایی پیروی از آن را تعقیب کردند. از اولین کشور یاده شده… انگریزان در برما هم از عین سیاست کثیف کار گرفتند که در افریقا، آسیا و شرق نزدیک استفاده کردند. با یکجا نمودن اراکان در سال 1948 به برمای بودایی، نه با پاکستان شرقی (در سال 1971 به دولت بنگله دیش مبدل گشت)، آنها تخم نفاق و بی نظمی را کشت کردند که تا امروز ادامه دارد. برعلاوه این، مردم اراکان برما را هنگام اشغال سال 1942 قهرمانانه نجات دادند. و انگریزان در سال 1948 برما را به جنرال ااونگ سانگ (Aung San) که با اشغالگران جاپانی همکاری میکرد، تسلیم نمودند. یعنی مردم اراکان که با اشغالگران جاپانی می جنگیدند، به ترحم جنرال — خائین به وطن، تنها گذاشته شدند.
ااونگ سانگ — پدر ااونگ سان سو چژی (Aung San Su Çi)، برنده جایزه نوبل و وزیر خارجه فعلی میانما می باشد. در قانون اساسی سال 1948 جنرال سان به باشندگان اراکان تابعیت نداد و آنها را به مثابه یکی از اقوام تعیین کرد. اداره نظامیان مستبد این هویت آنها را نیز تغییر داد. به این ترتیب، تقریباً 5،1 میلیون راهینجا در اراکان به بزرگترین «ملت بدون دولت و تابعیت» در جهان مبدل گشت. به مردم اراکان که برما را از اشغال نجات داده بود، حالا به مثابه تجریدشدگان برخورد میکنند و از وطن شان آنها را می رانند. ماهیت سیاست امپراطوری انگلیس حقه بازی و دستیابی بر منافع کثیف شان می باشد.
در جهت دیگر تراژیدی اراکان —رقابت امریکا و چین قرار دارد. وضعیت مسلمانان بعد از آن هرچه بیشتر بدتر گردید، وقتیکه در سال 2004 در اراکان منابع بزرگ مواد سوخت و انرژی کشف شدند. در سال 2013 چین کار ساختمان خط لوله گاز و نفت که در سال 2009 از ارکان به ولایت یوننان آغاز نموده بود، تکمیل نمود. به کمک این لوله ها چین به قیمت ارزان و بصورت امن انتقال مواد سوخت و انرژی را نسبت به مواد از شرق نزدیک و آنسوی آبنای ملاکن، جای که امریکا مسلط است، انتقال میدهد. امریکا با دیدن این کار، بعد از سال 2012 مساله اراکان را به بحران جهانی مبدل ساخت و عملی ساختن پروژه محاصره کردن چین را آغاز کرد. در جریان پنج سال سازمان امریکایی بنام «قوه اختصاصی در باره برما» (Burma Task Force) که در آن 18 سازمان غیرحکومتی شامل اند که اکثریت آنها از طرف فوند جورج سوریس تمویل میشوند، ظاهراً مصروف جستجوی حل تراژیدی مردم اراکان می باشند. اگر چه ما از «پروسه صلح» اسرائیل — فلسطین میدانیم که همه تلاش های قدرت های امپراطوری در مورد برقراری صلح — جز استراتیژی منازعه، اشغال و فاجعه های قابل کنترول می باشند. به خاطریکه بعد از مداخله امریکا خشونت ها در اراکان در آن واحد به نسل کشی مبدل گشتند.
چرا جهان در پاسخ به این نسل کشی مانند سه میمون مشهور عمل میکند؟ چرا در شورای امنیت ملل متحد فیصله نامه راجع به اراکان در ماه مارچ ویتو شد؟ به خاطریکه نفع از نابودسازی مسلمانان اراکان بس بزرگ است. امریکا و چین در پی بدست آوردن مواد سوخت و انرژی می باشند و بودایان — به فکر تصاحب زمین هستند. همه آنها همدست اند و از همینرو خاموش می باشند.