نیبویشا پوپوویچ (Nebojsa Popovic) در مطلب منتشره در پارتل https://sptnkne.ws/jrDr می نویسد، کارشناسان مونتی نیگرو معلومات میدهند که این کار برای پودگوریتسه به چه بهای تمام میشود، چرا نظامیان محلی آرزوی ماموریت خدمتی در افغانستان دارند، چرا مونتی نیگرو از صربستان برای آن جدا شد، تا از شرکت در «جنگ بیگانه» امتناع ورزد و چرا موثریت و اخلاقی بودن حضور «نیروهای حافظ صلح» در کشور که در آن سالانه چند هزار مردم ملکی را به قتل میرسانند، سوال برانگیز معلوم نمی شود.
در تاریخ 9 اگست وزارت دفاع مونتی نیگرو خبر داد که تا آخر ماه به ماموریت ناتو در افغانستان قطعه اضافی متشکل از 29 نظامی مونتی نیگرو اعزام خواهند شد، به این ترتیب، تعداد نظامیان مونتی نیگرو که در ماموریت «حمایت قاطع» (Resolute Support Mission» ناتو در افغانستان به 40 نفر خواهد رسید.
طبق اعلامیه اخیر میلو جوکانوویچ رئیس جمهور مونتی نیگرو، نمایندگان نیروهای مسلح مونتی نیگرو به زودی همچنان به ماموریت ناتو در عراق و لاتویا اعزام خواهند شد. برعلاوه این، یک افسر مونتی نیگرو به قرارگاه KFOR در کوسووا و میتوخی و یک نفر دیگر — به بیروی مخابرات نظامی ناتو (NATO Military Liaison Office) در سکوپیا، پایتخت مقدونیا روان خواهد شد.
طی مدت هشت سال مونتی نیگرو به افغانستان، مجموعاً، 418 نظامی خود روان کرده است. این کشور بار اول قطعات خود را به ماموریت ناتو در افغانستان در سال 2010 روان کرد. معلوم شده که مخارج اقامت نظامیان مونتی نیگرو در افغانستان در حدود 140 یورو در روز تشکیل میدهد که از جمله 100 یورو طی 24 ساعت به نظامیان پرداخته میشوند.
از هیچکس در مونتی نیگرو پوشیده نیست که نظامیان مونتی نیگرو جهت اعزام ماموریت خدمتی شش ماهه به افغانستان در نوبت ایستاده اند. دلیل عمده آن — معاش — می باشد، چون وضع اقتصادی در کشور و تامینات مادی خانواده های نظامیان بسیار بد است.
قابل یاداوری است که مخارج اعزام نظامیان به ماموریت ناتو را خود کشورهای تامین میکنند که اتباع شان بطور خدمتی اعزام میشوند. این بدان معنی است که بار مخارج نظامیان که خدمات برای امریکا انجام میدهند، مالیه دهندگان مونتی نیگرو بر دوش میکشند. این واقعیت را نمی توان نادیده گرفت که به اساس معلومات سازمان ملل متحد، تنها در سال 2016 در افغانستان به تعداد 3498 باشنده ملکی کشته و 7920 نفر زخمی شده که یک سوم آنها را اطفال تشکیل میدهند و این همه موثریت عملیات حفظ صلح ناتو را در این کشور تحت سوال قرار میدهد.
ستیفان چوکچیچ (Stefan Cukic) رهبر «جنبش به خاطر بی طرفی مونتی نیگرو» به این نظر است که «خبر راجع به توسعه قطعه در افغانستان باید بر جامعه مونتی نیگرو اثر بیدار کننده بجا بگذارد». به عقیده موصوف، اتباع کشور باید بدانند که افزایش حضور نظامی در افغانستان، قبل از همه، به معنی مخارج اضافی برای بودجه کشور می باشد که بدون آن با پرابلم ها مواجه است.
هم صحبت Sputnik میگوید:« به این ترتیب، وزارت دفاع خود حرف خود را رد میکند: چندی قبل آن اداره اعلام داشته بود که مونتی نیگرو بیش از این «در جنگ بیگانه» شرکت نخواهد کرد. یعنی، یا ماموریت مشکوک در افغانستان — این "جنگ ما است"، یا ما واقعاً در جنگ بیگانه که به ما مطلقاً ارتباط ندارد، شرکت می ورزیم. و تامین چنین شرکت برای مونتی نیگرو به مبلغ، بیشتر از یک میلیون یورو تمام میشود. یعنی، عضویت در ناتو نه تنها ترقی اقتصادی برای مونتی نیگرو به بار نمی آورد، بلکه ما را به تمویل مالی جنگ بیگانه و مبارزه به خاطر منافع بیگانه مجبور می سازد».
چوکچیچ همچنان معتقد است که حضور نظامی در کشور که در فاصله 5625 کیلومتر از مونتی نیگرو قرار دارد، بعد از ختم ماموریت ISAF — نیروهای بین المللی مساعدت به امنیت در افغانستان (Security Assistance Force) از نقطه نظر اخلاقی نیز سوال برانگیز است.
رهبر «جنبش به خاطر بی طرفی مونتی نیگرو» تصریح کرد:« جامعه جهانی نمی داند که چزا نظامیان خارجی بعد از ختم ماموریت ISAF در افغانستان مانده اند. من میتوانم اقامت کنونی نظامیان مونتی نیگرو را در این کشور فقط به مثابه شرکت در اشغال تعبیر کنم، به خاطریکه برای مردم افغانستان ما — اشغالگران و شرکت کنندگان مداخله نظامی هستیم».
به عقیده چوکچیچ، اعلامیه میلو جوکانوویچ راجع به اعزام نظامیان مونتی نیگرو به ماموریت ناتو در لاتویا و عراق نیز هیچ چیزی نو، به جز از افزایش بودجه نظامی که «اخرین سنت مالیه دهندگان که از معارف و حفظ الصحه حذف میگردد، مصرف میشوند» به ارمغان نمی آورد.
مارکو کوواچیویچ سکرتر مطبوعاتی حزب سیاسی مونتی نیگرو «دموکراسی نو صربی» به Sputnik یاداوری نمود که در سال 2006 یکی از اصول اساسی «بلاک جدایی طلب سیاسی» خروج از جمهوری متحد یوگوسلاویا، یعنی جدایی از صربستان، این بود که مونتی نیگرو نباید به خاطر منافع بیگانه بجنگد.
نماینده حزب اپوزیسیون مونتی نیگرو میگوید:« امروز، وقتیکه مونتی نیگرو به مثابه عضو ناتو سربازان خود را به کوسووا در اختیار همان نیروهای قرار میدهد که در سال 1999 بر ضد آن می جنگید، این سوال مطرح میشود: در اینجا، منافع ویژه مونتی نیگرو چه اند». به عقیده او، عین سوال به ارتباط افزایش پی هم قطعات نظامی در افغانستان نیز برحق می باشد.
او در خاتمه اظهار داشت:« به چه شکل مرا، شخصی که در کشور خود مالیه می پردازم، سربازان که در افغانستان قرار دارند، حفاظت میکنند؟ چگونه بهای اقامت و استقرار نمایندگان نیروهای مسلح ما در افغانستان از وجوه بودجوی به دفاع از سرحدات مونتی نیگرو و امنیت آن مساعدت میکند؟ چنین اصل فعالیت اردوی ما نمی تواند کشور ما را از هیچکدام خطر حفاظت نماید».
