خبرگزاری «ریا نووستی» برگزیده تفنگچه های خاص «جنرالان» منتشر ساخته که توجه شما را به آن جلب میداریم.
تفنگچه خودپرشونده کوچک برای کارطوس 45،5x18 ملی متری را جهت تسلیح ترکیب عالی قوماندانی اردوی شوروی و گروپ های اوپراتیفی KGB و وزارت داخله اتحاد شوروی در سال 1973 بکار گرفتند. هنگام طراحی آن مطالبات اساسی جسامت و وزن اصغری و همچنان نبودن پرزه جات برآمده بود. سلاح کوچک و لشم حاصل گردید که برای حمل مخفی ایدیال شمرده میشد. این تفنگچه در جمله تسلیحات وزارات دفاع، اداره فدرالی محافظین و یک عده ساختارهای دیگر تا به حال استفاده میشود. برعلاوه این، در سال 2005 در فهرست سلاح امتیازی تقدیر شامل گردیده است.
تفنگچه بدون جاغور کمتر از 500 گرام وزن دارد، طول کامل آن — 155 ملی متر، ارتفاع آن — 117 ملی متر است. عرض آن — فقط 18 ملی متر، باریکتر از قطی ستندرد سگرت می باشد. برد شلیک هدفمند آن — 25 متر است و ظرفیت جاغور آن 8 کارطوس می باشد. این سلاح نقش دفاع از خود را بطور عالی ایفا میکند. در طول بهره برداری این تفنگچه خود را بلاانقاظع، مناسب هنگام استعمال، بی خطر و دقیق ثابت ساخته است.
تفنگچه «بالتیکی»
نمونه اولی تفنگچه «بالتیکی» که در لیننگراد در اولین زمستان محاصره طراحی شده و فقط 14 میل تولید شده، Walther PP جرمنی بود. این تفنگچه برای قوماندانان عالیرتبه بحریه بالتیک در نظر گرفته شده بود. به مثابه مهمات برای آن کارطوس 62،7 x25TT انتخاب کردند. تفنگچه به حد کافی سنگین ثابت شد و وزن آن بدون مرمی با جاغور تقریباً یک کیلوگرام (960 گرام) بود. برد هدفمند آن — 50 متر، حجم جاغور — 8 کارطوس بود. تفنگچه «بالتیکی»، به تفاوت از تفنگچه با مشخصات مشابه TT، از نقطه نظر تولید ساده، هنگام شلیک بی خطر و در شرایط درجات پائین حرارت به مراتب بهتر کار میکرد.
سرنوشت 14 میل تفنگچه «بالتیکی» معلوم نیست. سه میل آن حالا در ذخایر موزیم مرکزی نیروهای بحری در سانکت پتیربورگ نگهداری میشود. این تفنگچه را به مثابه سلاح شخصی ادمیرال بحریه نیکولای کوزنیتسوف، ادمیرال ولادیمیر تریبوتس، ادمیرال نیکولای سمیرنوف، دگرجنرال اندری ژدانوف و یک عده شخصیت های بلندپایه نظامی و سیاسی اتحاد شوروی استفاده میکردند.
Пистолет "Балтиец", разработан в Ленинграде в первую зиму блокады, выпущено 14 экземпляров pic.twitter.com/ifHho4eXsT
— E:\insides\ (@clovvo) October 20, 2017
تفنگچه کورووین (TK)
TK (تولسکی، کوروین) — اولین تفنگچه خودپرشونده شوروی است. جهت تسلیح در سال 1926 بکار گرفته شده است. کارطوس آن — کارطوس دارای گسترش وسیع در آن وقت 35،6 x15 мм «براوننگ» بود. از سال 1926 تا 1935 ده ها هزار میل از این تفنگچه تولید شده بودند. از آن برای تقدیر نیز استفاده میشد. سه نوع این تفنگچه وجود داشتند.
Пистолет Коровина (СССР). pic.twitter.com/oIXDR3Tz2L
— Станислав (@starisha07) May 11, 2016
تفنگچه M3А1
بعضاً به قوماندانان اردوی سرخ تفنگچه های ساخت خارج هدیه میدادند. در سال 1961 راوول کاسترو وزیر دفاع کوبا به همتای شوروی خود — مارشال رادیونوف مالینوفسکی تفنگچه — ماشیندار امریکایی M3А1 هدیه داد. در سال های جنگ جهانی دوم این سلاح ساده، تخنالوژیکی و ارزان را قوای پیاده بحری امریکا به مثابه سلاح سریع آتشی برای نبرد در فاصله نزدیک استفاده میکرد. سرعت آتش آن — 400-500 فیر در یک دقیقه و آتش هدفمند آن — تا 90 متر بود. واضح است که مالینوفسکی M3А1 را با خود حمل نمی کرد و به تفنگچه معمولی مکاروف ترجیح میداد. این تفنگچه حالا در موزیم مرکزی نیروهای مسلح روسیه در مسکو نگهداری میشود.
تفنگچه Sauer M1930
در بین قوماندانان اتحاد شوروی تفنگچه های به غنیمت گرفته شده جرمنی محبوبیت داشت. از جمله، مارشال آینده هوایی اتحاد شوروی سرگی رودینکو در سال های جنگ بزرگ میهنی به تفنگچه Sauer & Sohn M1930 با جاغور هفت مرمی 65،7 ملی متری ترجیح میداد. برد هدفمند شلیک آن 25 متر می باشد.
