در طول چند هفته اخیر، بعد از استعفای نیکولاس یولا (Nicolas Hulot، وزیر تحولات کومپلکسی ایکالوژیکی بود که در اواخر اگست سال 2018 استعفا داد — تبصره مدیریت مسوول)، در روزنامه ها اعلامیه ها و مقالات هرچه بیشتر نگران کننده نشر میگردند که مقامات دولتی را به اتخاذ فوری اقدامات فعال ایکالوژیکی فرامیخوانند: مصرف مواد سوخت و انرژی که باعث الودگی میگردند و مقدار مواد فضله را کاهش دهید، پاکی ایکالوژیکی تولید را بالا ببرید و غیره.
در هر صورت، ما با تعجب تذکر میدهیم که رشد جمیعت در جمله این مطالبات شامل نه شده، گویا اینکه احوال نفوس و محیط ماحول از همدیگر جدا اند، اگرچه در واقعیت بین آنها رابطه ناگسستنی وجود دارد.
اقدامات در باره بلندبردن موثریت ایکالوژیکی کشورهای پیشرفته در کوتاه مدت وظیفه درجه یک باقی می ماند، در حالیکه در آینده دور اثر باهمی رشد جمیعت و بلندرفتن ناگزیر حجم مصرف یک باشنده برای سیاره به فاجعه واقعی مبدل خواهد گردید. صحبت راجع به نابودی تنوع بیولوژیکی، تهدید برای منابع آبی، بلندرفتن سطح آب بحر در نتیجه ذوب شدن یخ ها، از بین رفتن منابع ماهی و زمین در نتیجه گرم شدن اقلیم در فرانسه تا سال 2100 با درجه حرارت اعظمی بیش از 50ºС و مهاجرت کتلوی مطرح می باشد.
برای آن، تا از فاجعه جلوگیری شود (قبل از همه، دول پیشرفته) باید نشر گازات بخار را بطور قابل ملاحظه کاهش دهند. در هر صورت، ما نمی توانیم با وضع بنبست در مورد آنچه که به کاهش قابل ملاحظه رشد جمیعت در جهان مربوط میگردد، موافقه نمائیم: صحبت راجع به احوال نفوس در پروسه گذار مطرح بحث می باشد که در بسیاری مناطق جهان تکمیل نشده است.
2،11 میلیارد نفر در سال 2100؟
رشد جمیعت جهان از سال 1957 تا 2017 سیر صعودی از 2 تا 6،7 میلیارد پیموده است! طبق آخرین پیشگویی سازمان ملل در باره نفوس (سال 2017) جمیعت جهان تا سال 2030 به 6،8 میلیارد نفر، تا سال 2050 به 8،9 میلیارد نفر و تا سال 2100 به 2،11 میلیارد نفر خواهد رسید (این هنوز پیشگویی متوسط است). قابل یاداوری است که ارقام این پیشگویی ها پیوسته افزایش می یابد: در سال 2010 در سازمان ملل متحد راجع به رقم 1،10 میلیارد تا سال 2100 گفته شده بود. این به همه قاره ها مربوط میگردد، ولی در افریقا رشد جمیعت به اندکی بیش از 50% تا سال 2050 و بیش از 85% تا سال 2100 خواهد رسید (طبق این سناریو جمیعت افریقا را تا سال 2100 به تعداد 3،4 میلیارد نفر تشکیل خواهد داد).
در کنفرانس اقلیمی که در سال 2017 در بن برگزار گردید 15 هزار دانشمند از سراسر جهان فراخوان اضطراری منتشر کردند که به قابل استفاده بودن سیاره ما برای زندگی مربوط بود. در آن، از جمله، سفارش در باره کاهش قابل ملاحظه زاد ولد وجود داشت.
در کنفرانس منعقده در شهر واگادوگا (فورکینه-فاسو) منشور در مورد مساله کاهش زاد و ولد توسط روسای پارلمان های 15 کشور جامعه اقتصادی افریقای غربی، چاد و موریتانیا تصویب گردید. آنها درک میکنند که رشد بیش از حد جمیعت به مانع در راه انکشاف اقتصادی مبدل میگردد و در مورد بخرج دادن مساعی جهت کاهش زاد و ولد تا سه طفل برای هر زن تا سال 2030 تعهد کردند.
در چارچوب موافقت نامه پاریس در باره گرم شدن اقلیم که در سال 2015 امضا گردید کشور های ثروتمند در مورد تخصیص 100 میلیارد دالر در سال جهت مبارزه با گرم شدن اقلیم فیصله کردند. از این پول باید جهت برنامه های کاهش زاد و ولد استفاده شود.
این، بدون تردید، بزرگترین پرابلم می باشد که ما باید بطور کلکتیفی در ظرف 20 سال آینده حل نمائیم. متوقف ساختن رشد جمعیت — ضرورت مطلق است، اگر ما میخواهیم سیاره ما را از فاجعه که با آن مواجه می باشد، نجات دهیم. به خاطریکه ما سیاره احتیاطی نداریم.
