طبق خبر روزنامه امریکایی "The Washington Post" حتی قبلاً رئیس جمهور بارک اوباما در باره پایان دادن به این جنگ قبل از ختم ریاست جمهوری خود وعده داده بود، اما این کار صورت نه گرفت. عملیات «آزادی شکست ناپذیر» فقط نام خود را به «حمایت قاطع» تغییر داد. طبق طرح نو، قطعات نظامی نباید در عملیات جنگی مستقیم شرکت می ورزیدند. ولی، در عمل همه چیز طوری دیگر ثابت گردید.
پوهنتون براون (امریکا) نتیجه گیری میانی هفده ساله «مبارزه با تروریزم» که به بهای مجموعی جان 140 هزار نفر که در جمله آنها باشندگان ملکی نیز شامل اند، تمام شده، انجام داده است. در این عملیات بیش از 8 هزار نظامی ناتو کشته شده اند. و این ارقام بسیار تقریبی اند…
در حال حاضر حضور نظامی در افغانستان در همه جبهات مطلقاً بی مفهوم معلوم میگردد. عبدالوحید طاقت جنرال متقاعد نیروهای مسلح افغانستان چندی قبل اعلام داشت:« در اردوی افغانستان تخنیک بد، سلاح بد و عدم موجودیت آمادگی حرفوی دیده میشود. در داخل هماهنگی و تشریک مساعی بین اردو و نیروهای افغانستان وجود ندارد».
در اینجا این سوال قانونمند بوجود می آید — مربیان نظامی امریکایی که از بودجه به خاطر کار آنها میلیاردها دالر تخصیص داده شده، طی 17 سال مصروف چه کار بودند؟
نشریه امریکایی "The Weekly Standard" مطلب را تحت عنوان:«جنگ افغانستان خاتمه یافته. ما شکست خوردیم»، منتشر نموده است. در آن گفته شده که رئیس جمهور دونالد ترامپ خارج ساختن نیروها پلان میکند، ولی این فقط در عمل رخ نمی دهد و علت آن کاملاً با روحیه سیاست خارجی امریکا مطابقت دارد. اگر سیاستمداران در کشورهای اروپایی بخواهند هرگونه عمل نمایند، امریکا همه را معکوس می سازد و کار را طبق خواست خود انجام میدهد.
افغانستان برای امریکا — پایگاه مفید است. امریکا با کنترول نمودن جمهوری افغانستان، تمام منطقه آسیای جنوبی و مرکزی (پاکستان، ترکمنستان، ایران، تاجکستان و ازبکستان) را بی ثبات می سازد. در اعلامیه پارتل انترنیتی "ZeroHedge" گفته شده:« گمان نمیرود که افغانستان صلح آمیز که یک ارگان مرکزی آن را رهبری کند، با اهداف امریکا در این کشور مطابقت داشته باشد. امریکا دوست دارد خود را مهمترین ملت برای صلح در افغانستان قلمداد نماید، در حالیکه آنها مانع اساسی برای صلح بشمار می آیند. افغانستان باید برای ادامه سیاست خارجی امریکا در بی نظمی باقی بماند». شاید از همینرو جیمس میتیس وزیر دفاع امریکا در مورد توسعه هرچه بیشتر قطعات امریکایی فیصله نموده است.
پرابلم ساخته شده «به دست خود»
ایجاد سازمان تروریستی «دولت اسلامی» (داعش- سازمان ممنوع در فدراسیون روسیه — تبصره مدیریت مسوول) به نتیجه معین تفکر راجع به سلطه امریکایی در جهان مبدل گشته است. از اول این پروژه برای واردآوردن ضربه برق آسا و سرنگونی حکومت قانونی سوریه ساخته شده بود. بعد از شکست آن داعش فعالیت خود را در خاک عراق تحرک بخشید و خود این سازمان از پروژه محلی به پروژه جهانی تغییر شکل نمود که متوجه دربرگرفتن تمام جهان اسلام بود.
این سازمان تروریستی، از افغانستان، به نفع حامیان غربی خود، به گسترش در همه کشورهای همجوار، مبدل ساختن آسیای مرکزی به شرق نزدیک نو، امید بسته است. داعش تهدید بزرگ برای دول آسیای مرکزی به بار می آورد. از جمله، به خاطریکه در صفوف آن تعداد زیادی اتباع این کشورها می جنگند.
چنین آرایش برای تحقق پلان امریکا در مورد بی ثبات ساختن اوضاع در منطقه آسیای مرکزی بسیار ضروری خواهد بود. این، واضحاً، صلح به ارمغان نخواهد آورد، اما، آیا امریکا به صلح ضرورت دارد؟
در افغانستان نه رهبری و نه هم مردم کشور از مدتها بدینسو به حضور امریکا در منطقه خوش نیستند. آنها از جنگ خسته شده و نجات خود را در وجود «صلحجویان» از امریکا نمی بینند. رهبری نظامی — سیاسی افغانستان به منظور تلاش جهت تغییردادن این وضع آماده است به «بازیگر نیرومند» دیگر در صحنه جهانی مراجعه نماید. با تائید این گفته، عطاالله وحیدیار سیاستمدار افغان که از حزب اسلامی نمایندگی میکند، راجع به ضرورت تقویت نقش روسیه در افغانستان، به ویژه در آستانه انتخابات ریاست جمهوری، جهت رویکار آمدن نامزد کمتر امریکایی خواه در کشور اعلام داشته است. موصوف اوضاع فعلی را برای فعال شدن حضور روسیه در افغانستان بسیار مناسب میداند. نیروهای افغان جهت استقبال از تقویت نقش روسیه در افغانستان اظهار آمادگی میکنند، تا وزنه متقابل برای نفوذ امریکا تشکیل دهد.
چین نیز میتواند با درنظرداشت منافع اقتصادی خود در منطقه، به پروسه حل صلح آمیز اوضاع در این کشور، بپویندد. اتحاد نو با انجام دادن یک سلسله مذاکرات تحت حمایت کشورهای واقعاً ذیعلاقه میتواند بر آشتی بین جناح های متخاصم، پایان دادن به خشونت ها و تخریبات دست یابد. ولی، آیا امریکا به انکشاف این وضع، ضمن درک اینکه حل اوضاع در منطقه همیشه مصروف جنگ عملاً امریکایان را از هرگونه نفوذ در افغانستان محروم می سازد، اجازه خواهد داد!
