کارل مارکس — آن فیلسوف است که، احتمالاً، بیشترین تائثیر بر تاریخ و سیاست دو قرن اخیر بجا گذاشته است. ظهور چنین ایدیولوژی های مهم، مانند کمونیزم و سوسیالیزم، به پژواک هنر او مبدل گشتند که رژیم های درازمدت (لینن و ستالین) را در اتحاد شوروی، در چین (ماوتیزدون) در کوبا (فیدل کاسترو)، در کمبودیا (پول پوت)، در رومانیا (چاوشیسکو) و در یوگوسلاویا (بروس تیتو) بوجود آوردند.
بعد از درگذشت کارل مارکس راجع به مفکوره های او چیزهای زیادی گفته و نوشته شده و کمتر چیزهای راجع به آن معلوم اند که آیا آنها با زندگی شخصی ایجادکننده آنها مطابقت داشت یا خیر. تفکر راجع به اینکه شخصی که با برده گی کارگران مبارزه میکرد و مفاهیم، مانند مبارزه طبقاتی، دیکتاتوری پرولیتاریا و ضرورت کار بوجود آورده، زندگی بورژوازی پیش می برد و در ایام جوانی در دوران محصلی خود همیشه به فاحشه خانه ها سر می زد، مشروب می نوشید و نمرات بدی داشت، تکان دهنده است. این، بخش دیگر زندگی کارل مارکس است که در کتاب مالکولم اوتیرو و سانتی هیمینیس تحت عنوان «کلوپ نفرت انگیزترین اشخاص» نشان داده شده، جای که راجع به جهت تاریک زندگی مشاهیر دیگر، مانند چیرچیل، چاپلین، پیکاسو، هیچکوک یا اینشتین نیز معلومات داده شده است.
مارکس نیز در زندگی شخصی اشت جهت تاریک خود داشت. او هنگام تحصیل در پوهنتون بن به کلوپ تاویرنی در تریری، اتحادیه دوستداران مشروب نوشی پیوست که بعداً آن را رهبری کرد. رهبری پوهنتون در سال 1836 مارکس را به خاطر «مشروب نوشی و بی نظمی های شبانه در خیابان ها» اخراج کرد.
خانواده کارل مارکس از طبقه متوسط متمول فیصله کرد که او به فاکولته حقوق پوهنتون برلین بنام هومبولدت شامل گردد. او در اینجا نیز به تحصیل علاقمندی خاص نشان نمی داد. اما باید اعتراف کرد که او در اینجا به مفکوره های فلسفی رو اورد و بالاخره او تیزس خود را در باره ماتریالیزم دموکریتوس و اپیکروس در پوهنتون ین که در محیط اکادمیک به مثابه محل شهرت دارد، جای که درجه نسبتاً به آسانی داده میشود، دفاع کرد.
پدر کارل مارکس از اضافه خرچی او شکایت میکند و با تعجب میگوید که چگونه در جریان سال اول در پایتخت جرمنی 700 تالیر خرج کرده است. این سه-چهار بار بیشتر از آن بود که هر محصل دیگر مصرف میکرد. پدرش در نامه نوشته بود:« این، بیشتر از آنست که میلیونران جوان خرج میکنند».
مارکس بعداً کار در عرصه ژورنالیزم آغاز کرد. در سال 1842 او به کیولن آمد و نوشتن مطالب برای روزنامه اپوزیسیون « راین گازیتا» آغاز کرد. او در آنجا آزادانه دیدگاه های سوسیالیستی در باره سیاست اظهار میکرد. همکارانش او را به مثابه شخص حاکم، پرتلاش، احساساتی و با اطمینان بیش از حد بر خود توصیف میکنند.
فیلسوف آلمانی با ژینی فون ویستفالین، برانیسا از طبقه حاکم پروسیا که نامزدی با بریدمن جوان به خاطر کارل مارکس را لغو کرد، ازدواج کرد. او اولتر از همه از همسرش در مورد پرداختن قروض اش که از مشروب نوشی و رفتن نزد فاحشه ها بجا مانده بود، خواهش نمود.
دست نویس یادداشت های مارکس-فیلسوف آلمانی در ماه می سال گذشته در پیکن به مبلغ 523 هزار دالر فروخته شد. این اثر بیش از 1250 صفحه یادداشت های بود که در لندن در دوران سپتمبر سال 1860 تا اگست سال 1863 به مثابه آمادگی برای کار بالای «کاپیتال» نوشته شده بودند. کارل مارکس، در پایتخت انگلستان، زمانیکه خانواده اش از فقر رنج می برد، میراث خود را صرف مشروب نوشی میکرد.
در این سال ها مارکس و خانواده او با کمک اندکی زندگی میکرد که خشو و دوستان اش به آنها کمک میکردند. فریدریش انگلس که فیلسوف آلمانی با او «مانیفیست حزب کمونیستی» مشهور خود در سال 1848 نوشت، مجبور شد به او خانه ببخشد. مارکس باوجود این نتوانست بر ثبات اقتصادی دست یابد که او و همسرش آرزوی آن داشت. انگلس به او در پرداخت مخارج کمک میکرد.
از جمله هفت طفل او فقط سه دختر باقی ماند. یکی از آنها در عمر 38 سالگی به اثر مرض سرطان جان داد. و دو دختر دیگر او خودکشی کردند.
