لیونید بیرشیفسکی در نشریه Bloomberg (امریکا) می نویسد، ولادیسلاف سورکوف دستیار رئیس جمهور پوتین از نقطه نظر استعداد فورمولبندی مفکوره ها و اصول شهرت دارد که نمایندگان اطرافیان نزدیک رهبر روسیه از آنها پیروی میکنند. مولف می افزاید، حالا وقتیکه مفکوره های نو رژیم تمام شده و ساحه نسبتاً کم سیاسی برای انجام مانورهای جسورانه باقی مانده، سورکوف یکبار دیگر این کار انجام داده است.
نظریه پرداز کرملین در مقاله خود که در «نی زاویسیمایه گازیته» منتشر شده، در گذشته واژه «دموکراسی مستقل» برای نشان دادن رژیم پوتین اختراع کرده بود و حالا میگوید که سیستم اداره که پوتین برای روسیه ایجاد کرده، بعد از ایجادکننده خود مانند آن باقی خواهد ماند، طوریکه گولیزم بعد از شارل دی گول در فرانسه باقی ماند و دموکراسی امریکایی بعد از پداران بنیانگذار پابرجا باقی ماند. به عقیده سورکوف، علت آن اینست که دولت که پوتین ایجاد کرده «ملت با سنن عمیق تاریخی» درک میکند و به آن مفاهیم کار میکند که در دموکراسی های غربی «دولت با تاریخ عمیق» در تضاد با آن قرار داده میشود.
مفکوره سورکوف از این قرار است: با تفاوت از کشورهای غربی، در روسیه «دولت با سنن عمیق تاریخی» که ادارات استخباراتی اداره میکند که تحت پوشش دموکراسی فعالیت میکند، وجود ندارد. دولت روسیه بطور علنی فعالیت میکند:« مطمئین ترین ساختار شیرازه نظامی آن مستقیماً در بخش ظاهری آن قرار دارد و توسط کدام چیزهای اضافی ساختاری پوشیده نشده است». روسیه را تقریباً هیچگاه تجار و لیبرالان رهبری نمی کرد که با دولت پولیسی مخالفت میکردند. قدرت دولت همیشه آشکارا «وسیله دفاع و حمله» بود.
باوجود این در روسیه «ملت با سنن عمیق تاریخی» وجود دارد که همیشه در ذهن خود، برای نظرسنجی های جامعه شناسی، تبلیغات، تهدیدها و شیوه های دیگر مطالعه و اثرگذاری مستقیم قابل دسترسی نمی باشد». این «ملت با سنن عمیق تاریخی» میتواند به هر نوع پروسه سیاسی — حتی به جنگ و تجارب بزرگ مقیاس اقتصادی جلب گردد، اما بصورت سطحی. سورکوف نوشت:« دو زندگی ملی، سطحی و عمقی، بعضاً در جهات متضاد، بعضاً در تطابق باهم قرار دارند، اما بعضاً در یک جهت باهم خلط میشوند».
به عقیده سورکوف، دولت پوتین با تمایل آن به واردآوردن فشار، به تلاش های توسعه طالبانه، آرزوی دستیابی بر نفوذ جیوپولیتیکی و تحرکات محافظه کارانه « ملت بطور متناسب، با آن همنوا است، لذا، از جریانات متقابل تاریخی تخریب نمی شود».
مفکوره «ملت با سنن عمیق تاریخی» که بطور قانع کننده توضیح میکند که چرا در روسیه تحولات چنین بطی صورت میگیرند، باوجود نوسانات آشکار روحیه مردم روسیه، در واقعیت امر اختراع سورکوف نیست.
سیمون کوردونسکی، یکی از جامعه شناسان محترم در روسیه، مشاور اسبق کرملین و در حال حاضر پروفیسور مکتب عالی اقتصاد در مسکو جز اقتصادی مفکوره «ملت با سنن عمیق تاریخی» را چنین توضیح میکند:
روسیه از نقطه نظر مفهوم اجتماعی و از نقظه نظر مناسبات ما با دولت — خلاق ترین کشور در جهان است. همه در جستجوی شیوه های سبقت از دولت و دفاع از خود در مقابل آن باید خلاق تر باشند.
نارضایتی ساده که حالا نتائیج نظرسنجی ها نشان میدهند، برای آن کافی نیست، تا این سیستم از هم فروپاشد. برای آن که ان را تخریب کرد، باید کاری کرد، تا سیستم توزیع منابع، بشمول جز مخفی آن که به هیچ وجه در احصائیه های رسمی انعکاس نمی یابد، نیازمندی های اکثریت را مرفوع ساخته نتواند — طوریکه این کار قبل از فروپاشی اتحاد شوروی رخ داد. سوروکوف که با تفاوت از دیگران تا حال مشاور برحال کرملین است، نمی تواند در قضاوت های خود از چنین توضیحات ساده کار گیرد. اما بر همین درک «ملت با سنن عمیق تاریخی» اعتقاد او به ثبات رژیم کنونی استوار است.
