به گزارش اسپوتنیک به نقل از ساینس، دانشمندان دانشگاه پرینستون در امریکا به این نتیجه رسیدند که فرایندهای تکتونیکی می تواند منجر به تغییرات اقلیم جهان شود. تکتونیک یکی از شاخه‌های زمین‌شناسی است که به مطالعهٔ تغییرشکل قشر زمین بر اثر تنش‌ها و کرنش‌های وارده در طول دوران‌های مختلف زمین‌شناسی می‌پردازد.
برخورد شبه قاره هند با آسیا در 50 ملیون سال قبل باعث شد تا دمای آب دریا کاهش یابد و منجر به اشباع اکسیجن در اقیانوس ها شد که شرایط زندگی موجودات زنده را تغییر داد.
محققین ترکیب پوسته های صدف ها را برای تعیین غلظت نیتروجن در 70 تا 30 ملیون سال پیش در اقیانوس ها مورد بررسی قرار دادند. بقایای فسیلهای تک سلولی صدفها در اقیانوس اطلس شمالی و جنوبی و همچنین در اقیانوس آرام شمالی جمع آوری شدند. نیتروجن یک جزء کلیدی از مواد ارگانیک است که متابولیسم موجودات زنده را تشکیل می دهند. فقط برخی از موجودات — به طور مثال، سینو باکتری ها — قادر به استفاده از نیتروجن اتموسفر و تبدیل آن به یک فرم بیولوژیکی قابل دسترسی هستند.
این عنصر کیمیائی خود دارای دو ایزوتوپ پایدار — N-15 و N-14 است. نسبت آنها در رسوبات نشان دهنده سطح اکسیجن در آب دریا در آن زمان می باشد، مشخص شد که 10 ملیون سال پس از انقراض دایناسورها، یعنی 56 ملیون سال پیش، نسبت کاربن 15 و کاربن 14 بالا بود، که نشان دهنده کمبود اکسیجن بود که می تواند به خاطر گرم شدن زمین در آن زمان باشد، به خاطر اینکه که اکسیجن در آب گرم به سختی حل می شود. با این حال، 55 ملیون سال پیش غلظت اکسیجن افزایش یافت، در حالی که آب و هوای گرم مانده بود که این می تواند به دلیل دیگری باشد. در آن زمان شبه قاره هند شروع به برخورد با آسیا می کند، که در نهایت منجر به ناپدید شدن بحر تتیس شد. این شرایط منجرب به اشباع شدن بحر با اکسیجن شد.
این تغییرات در صفحات زمین می تواند بر روی آب و هوا تاثیر گذاشته و منجر به دگرگونی آب و هوا شود.
