به گزارش اسپوتنیک،هال براندز ، استاد دانشکده مطالعات بین المللی دانشگاه جان هاپکینز درایالات متحده، در مقاله ای برای روزنامه امریکایی بلومبرگ می نویسد: استراتژی امریکا برای ادامه حضور این کشور در قطب شمال، گامی به جلو در مبارزه با روسیه و چین برای کنترل قطب شمال است ، اما واشنگتن به طور آشکار در مقابل مسکو و پکن با شکست مواجه است.
وی خاطرنشان می کند که روسیه روز تا روز، حضور خود در قطب شمال را افزایش می دهد و در حال برقراری کنترل بر مسیرهای دریایی کلیدی ، به ویژه بر مسیر دریایی قطب شمال است. همزمان با این، چین نیز تلاش های خود برای کنترل منطقه با ابتکار عمل در پروژه "یک کمربند یک راه" تشدید نموده است.
این استاد دانشگاه امریکا معتقد است که تنگه برینگ به طور بالقوه می تواند به خلیج فارس آینده مبدل شود و این امر تأثیر زیادی در وضعیت بین المللی خواهد داشت. با این حال، ایالات متحده توانایی مقابله با روسیه را در منطقه ندارد.
پروفسور در ادامه می گوید، درحال حاضر ایالات متحده به درک اهمیت منطقه قطب شمال آغاز نموده است. به گفته وی پنتاگون، در پاسخ به فعالیت روسیه ، قصد دارد تمرین های بیشتری را در منطقه انجام دهد و روی این منظور امریکا تلاش دارد قطعات ویژه‌ای دریایی را برای فعالیت در شرایط قطب شمال آماده کند و همچنین می خواهد همکاری خود را با متحدانش تقویت نماید تا بتواند امنیت مسیرهای کلیدی دریایی در قطب شمال را تضمین کند.
با این حال ، این استاد دانشگاه امریکایی با اشاره به شکاف بزرگ "میان اهداف و منایع" تأکید می کند که واشنگتن باخطرات بزرگی در منطقه مواجه خواهد شد.
براندز می نویسد که روسیه در قطب شمال دارای 14 فروند یخ شکن و شش پایگاه است واین کشور در عین حال به طور فعال در توسعه منطقه، سرمایه گذاری می کند. به گفته وی، چین در قطب شمال فرصت های بسیار کمتری دارد ، اما این کشور به طور جدی در این راستا کار می کند
به گفته پروفسور امریکایی، ایالات متحده فاقد این قابلیت ها است ، زیرا این کشور تنها دو یخ شکن بسیار کهنه و قدیمی را دارا است که حتی برای استفاده در قطب شمال نیز نامناسب است. وی می گوید، تمام زیرساخت های امریکا در منطقه قطب شمال بسیار قدیمی است و برای احیا آن سرمایه گذاری های کلانی اقتصادی لازم است.
علاوه بر این ، این استاد یادآور می شود ، ایالات متحده ممکن است در گفتگو با متحدان خود نیز با مشکلاتی بزرگی روبرو شود. او به ویژه ، به عنوان نمونه کانادا را یادآور می شود، که گذرگاه شمال غربی در قطب شمال را آب های سرزمین خود می داند، كه این مسأله مطابق با برنامه های واشنگتن و عقاید آن در مورد قوانین بین المللی نیست.
علاوه بر این، براندز خاطر نشان می سازد که استراتژی ایالات متحده در قطب شمال با سیاست های مقامات امریکایی در مورد آب و هوا سازگار نیست. واشنگتن از کمک به متحدین در مبارزه با گرم شدن کره زمین خودداری می کند ، اما در عین حال چین را به تغییر اوضاع متهم می کند و ادعا می کند پکن از این طریق رقابت، حضور امریکا در قطب شمال را تضعیف می کند.
در نتیجه، چنین موضع گیری واشنگتن و نادیده گرفتن تغییرات اقلیم ، ایالات متحده را در معرض یک نقطه ضعف استراتژیک قرار می دهد که این امر آینده امریکا را تحت تأثیر خواهد گذاشت.
