به گزارش اسپوتنیک، به نقل از نشریه گاردین، هزاران دختر کوچک در جنوب شرقی آسیا و اقیانوس آرام که برای خانواده های شان یک " بار اقتصادی" بودندد وادار شدند به رضایت والدین خود تن به ازدواج دهند.
این گزارش براساس داده های سازمان Plan International Australia فراهم شده است.
به گفته نویسندگان این مطالعه ، ازدواج با کودکان به طور عمده به یک دلیل منعقد می شود: گویی برای تغذیه دختران به پول زیادی نیاز است، بنابراین در یک دوره بحرانی مثلا رکود اقتصادی در میان همه گیر COVID-19 - ازدواج کودکان ساده تر است.
سازمان حامی کودکان «سیف د چلدرن» گفته است که در سال 2020 تعداد ازدواجهای زیر سن به دلیل تدابیر کرونایی به صورت چشمگیری افزایش یافت. به گفته این سازمان تنها در مناطق جنوب شرقی آسیا و اقیانوس آرام حدود 250 هزار دختر زیر سن وادار به ازدواج اجباری شدند.
گفته شد که بسیاری والدینها به دلیل این که پولی برای تامین معیشت دختران خوردسال خود ندارند، آنها را به ازدواج میدهند: «بسیاری والدینها به این باورند که از این طریق میتوانند دختران خود را از محرومیت و گرسنگی نجات بدهند و همچنین در برابر خشونت از آنها محافظت کنند، چونکه خانمهای متاهل بیشتر در خانه میمانند.» این در حالی است که به گفته این کارشناس، ازدواج اجباری خودش نوعی خشونت است. پس از ازدواج ، این کودکان، دختران بزرگسال محسوب می شوند. قاعدتا، تحصیلات آنها به پایان می رسد ... شغل آنها مادر و همسر شدن می شود.
طبق داده های سازمان Plan International Australia در نیمه اول سال 2020 ، تعداد درخواست های ازدواج با افراد زیر سن قانونی در اندونزی بیش از دو و نیم برابر بیشتر از همان زمان در سال 2012 بود.