به گزارش اسپوتنیک به نقل از دیجیاتو، «مورتن راش»، کاوشگر قطبی و رئیس مرکز تحقیقات ایستگاه قطب شمال در گرینلند عنوان کرد که قصد آن‌ها کشف جزیره جدیدی نبوده و فقط برای جمع‌آوری نمونه به آن منطقه رفته بوده‌اند. دانشمندان در ابتدا تصور می‌کردند به جزیره «Oodaaq» رسیده‌اند که توسط تیم تحقیقاتی دانمارک در سال 1978 کشف شده بود. سپس با بررسی محل دقیق خود متوجه شدند که جزیره دیگری در 780 متری شمال غربی گرینلند پیدا کرده‌اند.
«کریستین لیستر»، کارآفرین سوییسی و خالق بنیاد Leister که هزینه این سفر را تامین کرده، در مصاحبه خود گفت: «همه از کشف جزیره جدید که فکر می‌کردیم Oodaaq است، خوشحال بودند. این موضوع کمی شبیه به کشف‌های گذشته است، زمانی که کاشفان فکر می‌کردند در مکان خاصی فرود آمده‌اند اما در واقع آن‌ها مکان کاملا متفاوتی را پیدا کردند».
این جزیره کوچک با ابعاد تقریبا 30 متری، شامل گل و لای بستر دریا و یخ‌رفت (خاک و صخره‌ای که در اثر حرکت یخچال‌های طبیعی باقی می‌ماند) می‌شود. تیم تحقیقاتی تصمیم دارد نام آن را «Qeqertaq Avannarleq» بگذارد که به معنای «شمالیترین جزیره» است.
دانشمندان می‌گویند اگرچه یخهای این جزیره جدید در حال تغییر شکل بوده‌اند اما تغییر به وجود آمده به دلیل گرم شدن کره زمین نیست. اما به صورت کلی گرم شدن هوا و کره زمین باعث کاهش سطح یخ گرینلند شده است.
طبق گفته «رنه فورسبرگ»، پروفسور و رئیس بخش ژئودینامیک موسسه فضایی ملی دانمارک، منطقه شمالی گرینلند دارای ضخیم‌ترین یخهای دریایی قطب است و ضخامت این یخ‌ها در تابستان به 2-3 متر می‌رسد. با این وجود ضخامت اولیه آن‌ها که در سال 1978 و سفر اکتشافی به Oodaaq مشخص شده، حدود 4 متر بوده است.
البته دانشمندان برای اثبات واقعی این جزیره هنوز باید صبر کنند زیرا ممکن است با منطقه خالی مواجه شده باشند که به همراه جریان دریا و قطب دوباره ناپدید می‌شود. جزیره باید در هنگام جزر و مد بالای سطح دریا باقی بماند.
فورسبرگ در این رابطه گفته: «معیارهای ما وجود یک جزیره را برآورده می‌کند. این منطقه در حال حاضر شمالیترین سرزمین جهان است البته جزیره‌های کوچک ممکن است پس از به وجود آمدن از بین بروند».
